فرآیندهای جوشکاری ذوبی بر مبنای منبع تولید حرارت به چهار دسته تقسیم می شوند.

1. منبع حرارتی شیمیایی:

در این روش، یک واکنش شیمیایی موجب تولید حرارت شده (واکنش های گرمازا) و به دو دسته زیر تقسیم می شوند:

1.1. جوشکاری گازی (Oxy Fuel Welding)

2.1. جوشکاری ترمیت (Thermite Welding)

2. منبع حرارتی مقاومتی:

در این روش یک عامل در برابر عبور جریان الکتریکی، مقاومت نشان داده و در اثر آن، حرارت تولید می شود. این جوشکاری نیزی به دسته زیر تقسیم می شود:

1.2. جوشکاری الکترو اسلگ (جوشکاری با سرباره هادی) (ESW)

2.2. جوشکاری مقاومتی

3. منبع حرارتی قوس:

در این روش، قوس الکتریکی که همان تخلیه الکترونی بین قطب کاتد و آند است، منبع تولید حرارت می باشد.

1.3. جوشکاری با الکترود پوشش دار (SMAW)

2.3. جوشکاری تحت پوشش گازهای محافظ با الکترود تنگستن (GTAW)

3.3. جوشکاری تحت پوشش گازهای محافظ با الکترود مصرفی (GMAW)  

4.3. جوشکاری با قوس پلاسما (PAW)

5.3. جوشکاری قوس با  الکترود توپودری (FCAW)  

6.3. جوشکاری زیر پودری (SAW)

7.3. جوشکاری زائده ای (SW)  

8.3. جوشکاری الکترو گس (EGW)  

4. منبع حرارتی پرتوهای پر انرژی:

در اثر تاباندن این پرتوها بر سطوحی که قرار است بهم جوش شوند، فرآیند ذوب اتفاق می افتد. این نوع جوشکاری شامل طبقه بندی زیر می باشد:

1.4. جوشکاری با پرتو الکترون (EBW)  

2.4. جوشکاری با لیزر (LBW)

منبع:http://www.wikipg.com